Stadsgedicht nr. 1 'Sneeuw'

Aangezien ik al een tijdje stadsdichter ben, en dit blog nu pas is opgezet loop ik een beetje achter. Een van de bedoelingen van dit blog is om hier alle stadsgedichten weer te geven en daar wil ik nu dus graag mee beginnen. In het overzicht van berichten kan iedereen dan makkelijk alle stadsgedichten terugkijken.

Het eerste stadsgedicht verscheen tegelijk met het laatste van Frans Pollux. Waar zijn stadsgedicht ging over de vele reacties die zijn aftreden los had gemaakt schreef ik mijn eerste gedicht, 'Sneeuw', over de uitblijvende winter. Inmiddels lijken de lente en de zomer van plaats gewisseld te hebben, en zou ik dus aan de gang kunnen blijven over misstanden in het weer. Maar laten we dat niet doen. Hier is het eerste stadsgedicht:

Sneeuw

Het had de allermooiste winter kunnen zijn,
Maar van de sneeuw is bitter weinig meer gekomen
Het had de allermooiste winter kunnen zijn,
Maar die voltrekt zich nu alleen nog in mijn dromen

Het had de allermooiste winter kunnen zijn,
Maar zelfs het kerstfeest bleek versuikering van honing
Het had de allermooiste winter kunnen zijn,
Maar oppervlakkig bleek de vredesfeestvertoning

Het had de allermooiste winter kunnen zijn,
Van wollen kleding en van donkerblauwe nachten
Het had de allermooiste winter kunnen zijn,
Maar romantiek liet boven alles op zich wachten

Het had de allermooiste winter kunnen zijn,
Ik zou gedichten van de witte daken schreeuwen
Het had de allermooiste winter kunnen zijn,
De lucht betrekt en boven Venlo gaat het sneeuwen.