Koptelefoon

12 dagen was het stil op mijn weblog.

Dat waren 12 dagen van grote drukte. Veel performances, veel examenfeesten, weinig slaap. Heerlijk is dat. Het summum was toen ik deze week om 5 uur thuis kwam. De zon kwam op, de vogeltjes floten. Ik kwam niet van een examenfeest af, gelukkig.

Feestjes hebben de rare gewoonte mij altijd een beetje somber te maken. Vooral zo tegen het einde, of de dag erna, word ik vaak overvallen door een uiterst triest gevoel waar ik zo een-twee-drie geen reden voor kan bedenken.

Een goede oplossing daarvoor is op pad gaan: naar het stadsstrand (jahaa, het is eindelijk weer open!), naar Take Five, bij vrienden op bezoek. Een andere oplossing is er een die ik op het moment ook toepas.

Ik heb in Duitsland een bigass koptelefoon gekocht voor 50 cent bij een kringloopwinkel. Daar zat een of andere prehistorische stekker aan, die heeft mijn buurman vervangen door iets moderns. Met deze koptelefoon hoor je nog maar de helft als je geen muziek draait. Hij isoleert fantastisch. Daarna het volume open en je hoort jezelf niet eens meer typen boven, laten we eens een willekeurige artiest noemen, Tom Waits uit.

Nu liggen hier Rain Dogs, Alice en Real Gone te wachten om beluisterd te worden. Ik vermaak me wel vandaag.